အလႊာ

ေလထဲတိုက္အိမ္ေဆာက္တာ မဟုတ္ေပမဲ့
ေျမထဲ လမ္းေတြေလွ်ာက္တဲ့အခါ
မတူညီရာ အလႊာတရားေတြက
လူကမာၻကို ဝင္လာဖ်က္ဆီးတယ္..

တစ္ေနရာထဲ ရပ္ေနရာက
အဆင့္အတန္းေတြ သတ္မွတ္ၾကတယ္
တစ္ေနရာထဲ လာခဲ့ရာက
လားရာလမ္းေတြ သတ္မွတ္ၾကတယ္..

သခင့္ဆီသို႔ ရည္ညႊန္းသည္..

ႏႈတ္က ခ်စ္ျခင္း

ရင္တြင္းဖြဲ႕ကာ

ျဖစ္တည္လာလည္း

ေပးအပ္မည့္သူ

ျငဴစူသည္မို႔

လက္သိပ္လွ်ိဳကာ

ပုန္းခိုျပန္သည္

သခင္ မၾကင္၍ ငိုမိသည္..

မိုးထိတဲ့ မာန

ေဝဒနာ မေျဖသာပါဘူး

မေၾကညာ ေတြေဝကာေနတာမို႔

ေလညာမွာ ေပ်ာ္သလိုသာ ေနလိုက္စမ္းပါ့

ေမာင္မုန္းတဲ့ ခင့္ကို

ေစာင္းငဲ့လို႔ေတာ့ မၾကည့္ေစႏွင့္

ေမာင့္အသနားေတာ့ျဖင့္ မခံလို..။

လြမ္းပိုလို႔ ကၽြမ္းငိုကာ လြမ္းေစဦး

မွန္းေမွ်ာ္ကာ မတေအာင္ ေနလိုက္မယ္

လြမ္းေဝလို႔ နာဖ်ားပါေစေတာ့

ခင့္အခ်စ္က ဘယ္ေလာက္ပိုပို

ေမာင္သိေအာင္ ေၾကညာမယ့္

မိုးထိတဲ့ မာန .. ေမာင္သိလို႔ ေနေစဦးေတာ့..။

ေကပိုး

10:30 PM.

2.9.2013.

လြမ္းမိတဲ့ S-21 ..

ေမွာင္မည္းမည္း ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္က .. အခန္းငယ္တစ္ခု.. ထိုေန႔က .. ပ်ိဳးျပက္လင္းလက္ စြာ  ႏုပ်ိဳသစ္လြင္လို႔ ေနခဲ့တယ္.. လန္းဆန္းတက္ၾကြတဲ့ ေတာက္ပပ ေျခလွမ္းေတြက.. ဒီအခန္းငယ္ ကေလးကို သက္ဝင္လႈပ္ရွားေစခဲ့ျပန္တယ္.. အဲဒီေန႔က က်ေနာ္တို႔အတန္းေတြ စ တက္ရတယ္ေလ..

စိမ္းသက္ေသာ ရြယ္တူ လူေတြၾကားထဲ.. စိမ္းသက္ေသာအေတြးက.. က်ေနာ္ ေၾကာက္တယ္တဲ့.. ဘာေၾကာင့္မ်ား ေၾကာက္မိပါလိမ့္.. ေက်ာင္းရဲ႕ အရွိန္ေၾကာင့္ရယ္လား.. အတန္းရဲ႕ အရွိန္ေၾကာင့္ရယ္ လား.. ေသခ်ာ မကြဲျပားခဲ့ဘူး..  ဒါေပမဲ့.. စတင္ထိေတြ႕ခံစားရတဲ့ ေမွာင္ကုပ္ကုပ္ ေခ်ာင္ကေလးထဲက.. မီးေခ်ာင္းထိန္ထိန္ထြန္းထားတဲ့ ဒီအခန္းငယ္ေလးကေတာ့.. S-21 လို႔ အမည္နာမရွိတယ္ဆိုတာ.. စ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ သိခဲ့ရတယ္.. က်ေနာ္ S-21 မွာ စတက္ရၿပီတဲ့..

ဒီလိုနဲ႔ S-21 ကို .. က်ေနာ္ စတင္ေရာက္ရွိခဲ့တယ္.. မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီတုန္းက S-21 မွာ မိန္းကေလးဆိုလို႔.. က်ေနာ္အပါအဝင္မွ (၃)ေယာက္ထဲရယ္ေပါ့.. စိမ္းသက္သက္ လူေတြၾကားထဲက မိန္းကေလး (၃)ေယာက္ကို.. ထိုစိမ္းသက္ေသာ လူရြယ္မ်ားကပဲ.. ေဖးကူထိန္းလို႔ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့ တာက.. က်ေနာ္ သိပ္ခ်စ္တဲ့ ထိုအခန္းငယ္ကေလးက စခဲ့တဲ့ သင္တန္းေလးတစ္ခုပါပဲ..