ကြၽန္မႏွင့္ စိတ္ကူးယဥ္မဂၤလာေဆာင္..

ဝါကၽြတ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ လာလိုက္တဲ့ ဖိတ္စာေတြ၊ ဖိတ္စာေတြဆိုတာ... ကၽြန္မပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေအာလေမာတိုက္လို႔ပါပဲ.. သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ကတည္းက သြားလိုက္ရတဲ့ မဂၤလာေဆာင္ေတြဆိုတာကလည္း... ပိတ္ရက္တိုင္း နီးပါးျဖစ္ခဲ့ရသလို.. သီတင္းကၽြတ္မုန္႔ဖိုးဆိုတာကလည္း.. လက္အုပ္ခ်ီဖို႔အတြက္တင္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ.. မဂၤလာေဆာင္လက္ဖြဲ႕အတြက္ေတြနဲ႔ပါ.. ေရာလို႔ လာခဲ့ျပန္တယ္ေလ.. မဂၤလာေဆာင္ လက္ဖြဲ႕ဖိုး၊ မဂၤလာေဆာင္သြားဖို႔ အဝတ္အစား ဘာညာ ကုန္က်စရိတ္.. အဲဒါေတြ တြက္လိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို စိတ္ညစ္ညဴးလို႔ လာခဲ့တဲ့အျပင္.. ဒီႏွစ္မွ ဘာေၾကာင့္ ကၽြန္မ ေဘးနားက လူေတြ မဂၤလာေဆာင္ေနၾကတာလဲလို႔ ညိဳညင္ခ်င္လာေတာ့တယ္.. အဲဒါေတြအျပင္ အဲဒီမဂၤလာေဆာင္ဆိုတာခ်ည္းကို အျမင္ကတ္လို႔လဲ လာသလို စိတ္ဝင္စားလို႔လဲ လာပါေတာ့တယ္..

လမ္းေဟာင္းထက္က တမ္းတသံ

ေလွ်ာက္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြ၊ ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာေတြ၊ ေတြးေနတဲ့ အေတြးပံုရိပ္ေတြ... ဘာပဲေျပာေျပာ ဝမ္းနည္းစရာေတြေပါ့ ခ်စ္သူ.. ငါတို႔ခြဲခြာခဲ့တာ.. အခုဆို ၁၀ ႏွစ္.. ၁၀ နွစ္ေတာင္ ရွိခဲ့ၿပီေပါ့... ဒီလိုဆို ဒီေနရာကို ငါ မေရာက္တာ ၁၀ ႏွစ္လို႔ မင္းထင္မလားပဲ.. မဟုတ္ဘူး ခ်စ္သူ.. မဟုတ္ဘူး.. ငါ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေရာက္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ... အလုပ္ကိစၥဆိုတာေတြကို အေၾကာင္းျပလို႔.. အလြမ္းေတြ တူးေဖာ္ဖို႔ ငါ အႀကိမ္ႀကိမ္ မ်က္ရည္သိမ္းခဲ့တဲ့ ေနရာရယ္ေပါ့...


လမ္းေတြထက္က ငါတို႔ ရယ္ေမာသံေတြကို ငါ လြမ္းတယ္.. ခ်စ္သူ.. ခံုတန္းရွည္ေအာက္က ငါတို႔ ေပ်ာ္ျမဴးသံေတြကို ငါ လြမ္းတယ္.. ခ်စ္သူ.. အၿမဲ ထိုင္ေနက် ဆိုင္ေလးေတြရယ္... အၿမဲေရာက္ေနက် ကန္ေဘာင္လမ္းေလးရယ္.. ျပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ ႏုပ်ိဳျခင္းေတြရယ္.. ျပန္မဆံုႏိုင္ေတာ့တဲ့ တို႔ ခ်စ္ျခင္းေတြရယ္ကို.. တကယ္ကို ငါ လြမ္းေနခဲ့တယ္.. ခ်စ္သူ..

သံ ေဝ ဂ

ေႏြလယ္ညေနခင္း

ရင္နင့္စရာ ေဝဒနာက
ေျခဗလာက်င္း လွမ္းဝင့္ခဲ့ၿပီ
ေဝးရာဆီသို႔ ထြက္ေျပးသည္...

ေဆာင္သယ္ယူလာ အၾကင္နာက
ေလေပြအေဝွ႔ ေပ်ာက္ရွခဲ့ၿပီ
ခ်ီေဆာင္ရာသို႔ ေမ်ာလြင့္သည္..

မင္းမထင္နဲ႔..

မခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႔ မင္းမထင္နဲ႔ ခ်စ္သူ..
မင္းေလာက္ ဘယ္သူ႔မွ မကိုးကြယ္ခဲ့ဖူးသူပါ..

အသဲကြဲၿပီလို႔ မင္းမထင္နဲ႔ ခ်စ္သူ..
မင္းအသဲကို ကြဲေစခဲ့တာ ငါ မဟုတ္ေၾကာင္း က်ိန္ဆိုရဲတဲ့သူပါ..

မလြမ္းေနဘူးလို႔ မင္းမထင္နဲ႔ ခ်စ္သူ..
အလြမ္းေတြ ပင္လယ္ျဖစ္သြားရင္ေတာင္ မင္းအတြက္ လက္ပစ္ကူးရဲခဲ့သူပါ..