မုိက္

ေဟာဗ်

ျပဳတ္က်သြားတဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံုက

တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနတဲ့.. ရင္ခြင္ဆီကို

လွမ္းသတိေပးတယ္.. ေမ့သင့္ၿပီတဲ့..။

 

တကယ္ဆို..

ကမ္းလင့္တဲ့လက္.. ယူဖို႔ ခက္တာလား

နမ္းသင့္တဲ့ အသက္.. ခ်ဴဖို႔ ပ်က္တာလား..

မေရမရာ.. အေျဖရွာေပ်ာက္ခဲ့တယ္..။

 

ခက္တယ္..

မေသခ်ာတာကို..

ေပတစ္ရာမွာ ထိုင္ေစာင့္ခ်င္သူ လူသား..

ေစတနာ သဒၵါကို..

ေငြအလႊာဆိုတာထဲ.. ထည့္ခ်င္ေနသူ လူသား..။

အမွန္ေတာ့

လုပ္သင့္တာက..

လက္ျပျခင္းတစ္ခုနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ရံုေပါ့..

လုပ္ျဖစ္တာက..

မျပတ္သားျခင္းနဲ႔.. သံသယစကားတခ်ိဳ႕..။

ကဲကြာ..

မူးယစ္ရီေဝစြာ မိန္းေမာေတြေဝရင္း

အဆိပ္ပင္ကို

အသက္ရွင္ေအာင္.. ေရဆက္ေလာင္းေနတယ္..။

(ရွာႀကံေရးေသာကဗ်ာတစ္ပုဒ္)

ေကပိုး

10:15 PM.

1.10.2013