Sunday, 29 April 2012
ဟိုးအရင္က သူ...
ဟိုတေန႕က နင့္ကိုေတြ႕တယ္။ လမ္းထိပ္မွာေပါ့။ ဟိုအရင္ကအတိုင္း
ဘာမွမေျပာင္းလဲဘူး။ ဟိုရင္တုန္းကလိုပဲ ငါတို႔တစိမ္းဆန္ဆန္ပါပဲ။ ျမင္လဲ
မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္တဲ႕ နင့္အက်င့္ကလည္း ခုထိ မေျပာင္းလဲေသးပါဘူး။
ငါ့စိတ္ေတြကလည္း နင့္အေပၚ ခုထိ ရင္ခုန္ေနတုန္းပါပဲ။ အခြင့္အေရးရရင္လဲ
စကားေျပာခ်င္ေသးတာပဲ။ ငါတို႔ ေျပလည္ဖို႔ႀကိဳးစားခ်င္ေသးတာပဲ။ ငါ့ရင္ထဲက
ခံစားခ်က္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ ရခ်င္ေသးတာပဲ။ တစ္ႏွစ္မွ တခါေလာက္သာ
ျမင္ခြင့္ရတဲ႕ နင့္မ်က္ႏွာကို အၾကာႀကီးထိုင္ေငးခ်င္ေနတုန္းပါပဲ။တခါမွ
မရဖူးတဲ႕ စကားလက္ဆံု က်ခြင့္ေတြ၊ ထမင္းအတူစားခြင့္ေတြ၊
လမ္းအတူေလွ်ာက္ခြင့္ေတြ၊ ဘုရားအတူဖူးခြင့္ေတြ လိုခ်င္မိတုန္းပါပဲ။
ဘယ္တုန္းကမွ မေျပာင္းလဲဘူးတဲ႕ငါ့ခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ နင့္အေပၚ
သိပ္ခ်စ္မိေနတုန္းပဲေလ။ ဒါေပမဲ႕ နင္ကေတာ့ ဘယ္ဘ၀က
အမုန္းတရားေတြေၾကာင့္ရယ္မသိ ငါ့ကိုျမင္တာနဲ႕ ေခါင္းလွည့္ မ်က္ႏွာလႊဲ၊
မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္ခဲ႕တာေတြ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ ဟားတိုက္ရယ္ေမာခဲ႕တာေတြ၊
မထီတထီျပဳမူတတ္တာေတြနဲ႕ ႏွိပ္စက္ေနတုန္းပါပဲ။ ငါကလဲ အမွတ္မရွိစြာ
နင့္ကိုခ်စ္တုန္းပါပဲ။ ဒီတစ္သက္ နင့္အခ်စ္နဲ႕ဆံုဆည္းခြင့္ မရခဲ႕ရင္ေတာင္
နင့္အေပၚ ငါ ဆက္ခ်စ္သြားဦးမွာပါပဲ။ တကယ္ပါ ငါ့အခ်စ္က နင့္အေပၚ Truly,
Madly, Deeply ပါပဲ..ခ်စ္သူ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment