ဗံုးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ေရပုံးေတာင္ ေစ့ေစ့ မၾကည့္ခ်င္တဲ့..... ငစံ

ဗံုးေတြ ေပါက္ၾကေတာ့.. ပထမဆံုး သတိရမိတာ.. ငစံ... ရြပိုးထိုးတတ္တဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း...
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၅ ရဲ႕ ေမမွာ.. ထီေပါက္တဲ့အေကာင္.. အခုေတာ့လည္း ဇနီးေခ်ာေလး ရလို႔ ေကာင္းစားလို႔ ေနေပါ့..


ငစံတို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကံေကာင္းလည္းဆို.. သူမ်ားေတြ .. အသီးသီး အသက.. ပါရက္နဲ႔.. ဘာဆိုဘာမွ မျဖစ္ပဲ.. သူ႔က်မွ ထီကြက္ေပါက္တာက.. ဆုအႀကီးႀကီး


အဲ့ေန႔က.. က်ေနာ္က.. အိမ္မွာ တီဗီၾကည့္ေကာင္းေနတုန္း.. ေမာင္ေလးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဖုန္းဆက္တယ္.. ဒဂံုစင္တာမွာ၊ ဂ်န္းရွင္းအိတ္မွာ၊ ပုဇြန္ေတာင္မွာ.. ဟိုမွာ ဒီမွာနဲ႔ သတင္းေပးတာေၾကာင့္.. အိမ္ရွိ လူကုန္ ေရတြက္ေတာ့.. အကုန္စံုတာမို႔.. သက္မ ခ်တုန္း ရွိေသး.. သတင္းတစ္ခုက ဝင္လာပါေရာလား..



အမ .. ငစံ.. ဗံုးထိသတဲ့.. သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဝမ္းသာအားရေလသံ.. အဲေလ.. စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းေတြနဲ႔ ေလသံ.. က်ေနာ္.. အေတာ္ စိတ္ပူသြားတယ္.. ဒါမယ့္. အဲဒီေန႔က.. မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီမို႔ ေန႕ခ်င္. မသြားလိုက္ႏိုင္ခဲ့ပဲ.. ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္မွ သြားဖို႔ ႀကံရတယ္..

--------------------------------------------------------------------


ငစံေရ... ေနာက္ေန႔.. နင့္ဆီလာေတာ့ေလ..နင့္အမည္ သံုးၿပီး.. ငါေလ.. ေမာ္ေတာ္ပီကယ္လက္က လြတ္ေအာင္ ေရွာင္ခဲ့ေသးေအ့.. ငစံဆီ သြားဖို႔.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ဆီ.. အခ်ိန္မီ ေရာက္ဖို႔.. ေခ်ာ္တြင္းကုန္းမီးပိြဳင့္က မီး အဝါကို ျဖတ္ေမာင္းမိလို႔.. ရဲက လွမ္းတားတာ ခံလိုက္ရတဲ့.. က်ေနာ္.. အေၾကာင္းျပခ်က္ ေကာင္းေကာင္းက... မေန႔က ဗံုးမွန္ၿပီး ေဆးရံုတင္ထားရတဲ့ဆီ သြားမွာမို႔.. အရင္လိုေနလုိ႔ပါတဲ့ခမ်ာ.. ရဲသားလည္း .. ဆက္မတားေတာ့ပဲ.. ဟုတ္ကဲ့ခမ်ာ.. ေနာက္ကို ဂရုစိုက္ေပးပါဆိုၿပီး.. လႊတ္ေပးလိုက္ပါေရာ..



အဲဒီလိုနဲ႔.. သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်ိန္းထားတဲ့ ေနရာကိုေရာက္.. လိုက္ပို႔တဲ့ ေမာင္ေလးလည္း.. ျပန္ၿပီး.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ.. ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီး ရွိရာ.. ခ်ီတက္လို႔.. ထြက္လာမိၾကတယ္.. ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီး ေရာက္ေတာ့.. ဦးေႏွာက္နဲ႔ အာရံုေၾကာဆိုလို႔.. ဘယ္နားမွန္း မသိ .. ေျပးေျပးလႊားလႊား ရွာရျပန္တယ္.. ေဆးရံုကိုေတြ႔ေတာ့မွ.. သူငယ္ခ်င္းေတြ.. ဝမ္းသာ အားရ ခ်ီလာလိုက္တာ.. ငစံ ရွိရာ အေဆာင္ေရာက္မွ.. ငိုခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လို႔ကို လာေတာ့တယ္..


နဂိုကမွ.. မဲညိဳတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း.. မေန႔က ျဖစ္ ဒီေန႔ လူနာရုပ္ လံုးလံုးထြက္သြားသလို.. ခ်ံဳးခ်ံဳးက်လို႔.. ေခါင္းမွာလည္း... ပတ္တီးအျပည့္.. မ်က္လံုးေတြကလည္း ပံုစံတမ်ိဳးေတြ.. နားမွာကလည္း.. ပတ္တီးအုပ္လို႔.. တညည္းညည္း.. တညဴညဴနဲ႔.. တကယ့္ အဘိုးႀကီးေပါက္စမွန္း.. အဲ့ေတာ့မွ ေသခ်ာသိရေတာ့တယ္ေလ..

-----------------------------------------------------------------


ဝင္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ.. အမည္ ေမးလို႔.. အရိုး ေရာ.. အရိုးေရာ.. ေမဇြန္ေရာ.. ေမဇြန္ေရာနဲ႔. ေမးၿပီး.. သူ႔ ညီအမ ၂ ေယာက္ကို သတိတရ ေမးခဲ့တာလည္း.. ခုထက္ထိ မွတ္မိဆဲပဲ.. ငါေလ.. နားေတြ အူလို႔.. ကန္းၿပီလား မသိဘူး.. ၂ ပတ္ေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီးမွ.. မၾကားရရင္ ခြဲရမွာ.. ဆိုတာေတြ.. အသံအက်ယ္ႀကီး ေျပာရင္ေတာင္.. ငါ့မွာ တိုးတိုးေလး ၾကားရတာဆိုတာေတြ..


ဒီလုိနဲ႔.. သူငယ္ခ်င္း စံႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး.. သူ႔အတြက္ ဝမ္းလည္း နည္း.. ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ လုပ္တဲ့ တရားခံေတြကို မုန္းလည္းမုန္းနဲ႔.. သူငယ္ခ်င္းဆီမွာ အခ်ိန္အနည္းငယ္ ေနၿပီး.. ျပန္လာၾကတယ္.. အျပစ္မဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္.. ဒီလိုဒုကၡေရာက္ေအာင္ လုပ္တဲ့ တရားခံေတြကိုလည္း.. အေတာ္ေလး မုန္းမိရင္း.. ဗံုးဆိုတဲ့ အသံၾကားရင္.. သူငယ္ခ်င္း အရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီး ငစံကို.. ေျပးျမင္မိသလို.. သူ ေျပာခဲ့တဲ့...


ဗံုးဆိုတာ စစ္ထဲ ဝင္မွ မွန္တာ မဟုတ္ဘူး.. အျပင္မွာ ရွိေနလည္း.. မွန္တတ္တယ္..



ဗံုးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ေရပုံုးေတာင္ ေစ့ေစ့ မၾကည့္ခ်င္ဘူး..


ငါ ဗံုးမွန္တုန္းက လူက ေျမာက္တက္သြားၿပီး.. ျပန္က်လာေတာ့.. ပုဆိုး မပါေတာ့ဘူး.. ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေအာက္က .. ေဘာင္းဘီတို ပါလာလို႔.



ဒါမယ့္.. လြယ္ထားတဲ့ လြယ္အိတ္ေတာ့.. ကၽြတ္မထြက္သြားဘူး...

ဆိုတဲ့ စကားေတြေတာ့.. အလြတ္က်က္စရာမလိုပဲ.. သတိကုိ ရလ်က္ရွိပါေတာ့တယ္..




ေကပုိး
11:20 PM.
15.10.2013.