အရုပ္သည္

ကေလးတုန္းက.. မွတ္မွတ္ရရအိမ္ေရွ႕လာတဲ့ အရုပ္သည္ႀကီးေတြကို ျမင္ရင္

လိုခ်င္စိတ္နဲ႔ ငိုယိုေအာ္ဟစ္ၿပီးေတာင္းဆိုခဲ့ဖူးတယ္

ကေလးဆိုတာ အရုပ္ႀကိဳက္တဲ့လူမ်ိဳးလို႔.. ဘယ္အခ်ိန္က သတ္မွတ္ခဲ့လဲ မသိခဲ့ဘူး..

ခဏ ခဏ ေတာင္းဆိုတာ မ်ားလာေတာ့.. မိဘ  ဆူပူ အရိပ္အကဲေၾကာင့္

တပ္မက္စိတ္ကို ေၾကာက္စိတ္ထိန္းလို႔ ခပ္ယို႔ယို႔ပဲ ေနခဲ့ရျပန္တယ္..

ဆူပူတယ္ဆိုတာ ကေလးေတြကိုထိန္းေၾကာင္းမႈမွန္း အဲဒီတုန္းက မသိခဲ့ဘူး..

သိတတ္စမွာ ေတြ႕ခဲ့ဖူးတဲ့ အစုတ္အျပတ္လဲ အရုပ္သည္မ်ိဳး ထပ္ေတြ႔ျပန္ေတာ့

သြားသြားေငးရင္း လိုခ်င္စိတ္ကျဖစ္ရျပန္တယ္..

ဟိုအရုပ္ကေလးလည္း လွလို႔..ဒီအရုပ္ကေလးလည္း လွလို႔..

ရွိတဲ့ မုန္႔ဖိုး ကုပ္ကပ္စုလည္း..လိုခ်င္တဲ့ အရုပ္ မရတာမို႔..

အိမ္က မိဘ ခြင့္ေတာင္းကာမွ..အိုးစုတ္ခြက္စုတ္.. စုေဆာင္းလဲလွယ္

ရလိုတာကို ရရွိႏိုင္ေအာင္ႀကံေဆာင္ခဲ့တယ္..

ဒီလိုနဲ႔ပဲ .. ကိုယ့္ရဲ႕လိုအင္ျပည့္၀ေစဖို႔.. စိတ္ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေစတယ္..

ေနာက္ပိုင္းမ်ားေတာ့.. လူသားမွန္ရင္.. အတၱမကင္းမို႔..

လိုရာတိုင္းကို ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ျဖည့္တင္းခဲ့တယ္..

ခုတေလာမ်ား .. ထိုအရုပ္သည္မ်ိဳး..ေတြ႕မ်ားေတြ႕ရင္..

ငယ္စဥ္တုန္းလို.. လိုခ်င္စိတ္မ်ားျဖစ္ေလမလားလို႔.. ေတြးမိျပန္တယ္..

လြမ္းမိပါရဲ႕ အရုပ္သည္ရယ္..

ေကပိုး
12:30 PM.
21..2014.

 ပံုအား မမခင္ဦးေမဘေလာ့မွ ကူးယူပါ၏.
(http://khinoomay77.blogspot.com/2010/04/yangon-3.html)