တိတ္ဆိတ္ေသာ ခ်စ္ျခင္း၏ ေျခလွမ္းတစ္စံု

" ေမာင္ "

ႏႈတ္ခမ္းလႊာတစ္စံုရဲ႕ တိုးတိတ္ညင္သာစြာ ေရရြတ္မိတဲ့ နာမ္စားတစ္ခုက ႏွင္း ရင္ထဲသို႔ ေတာ္လဲသံပမာ တုန္လႈပ္ျမည္ဟီးသြားခဲ့ပါၿပီ... ဒီအမည္၊ ဒီနာမ္စားကို ႏွင္း စတင္သံုးစြဲခဲ့တာ သိပ္မၾကာေသးေပ.. ထိုသို႔ သံုးစြဲသည္ကိုလည္း ေမာင္ ဆိုတဲ့ ကာယကံရွင္ လူသားတစ္ဦး သိႏိုင္ပါေလစ.. မသိစိတ္တစ္ခုရဲ႕ အေျခတည္မႈက ႏွလံုးသားကို တံခါး လာေခါက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကစလို႔ ႏွင္း ရင္ထဲသို႔ ေမာင္ဝင္ေရာက္လာခဲ့တယ္.. မိန္းမသားတစ္ဦးရဲ႕ တစ္ဖက္သတ္ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို  သိေစခ်င္ခဲ့သလို ေမာင္သိမွာကိုလဲ စိုးရြံ႕မိခဲ့တယ္ ေမာင္.. သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ အျဖဴေရာင္ေနရာေလး တစ္ေနရာကေန အေရာင္ေတြ တစ္ဆင့္ခ်င္း ဆိုးခ်င္ခဲ့ခ်င္ေပမဲ့လည္း ထိုေနရာေလး ညစ္ႏြမ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာကိုေတာ့ စိုးထိတ္မိတာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္..

ထိုအျဖဴေရာင္ ကမာၻေလးအတြင္းမွာ ႏွင္းအတြက္ အပူပန္ေပးတတ္ဆံုး ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ရွိေနခဲ့တယ္ဆိုတာ ႏွင္းရဲ႕မွတ္ဥာဏ္ေတြက ေမ့ခ်င္ေယာင္မ်ား ေဆာင္ထားခဲ့ေလသလားကြယ္.. ေမ့ထားတယ္ဆိုတာထက္ ေမ့ေနခဲ့တယ္လို႔ ေျပာခဲ့ရင္ ပိုမွန္ခဲ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕.. ဘယ္ေလာက္ပဲ ေမ့ေနခဲ့ ေမ့ေနခဲ့ သူေျပာသမွ်၊ သူဆူသမွ်ေတြကို နာခံတတ္ခဲ့တာဟာလည္း မသိစိတ္တစ္ခုရဲ႕ ေစခိုင္းမႈလုိ႕ ႏွင္း ထင္မိခဲ့ပါရဲ႕.. ဒီလိုေနေနရာက ႏွလံုးသားကို တံခါးေခါက္၊ အသိစိတ္တစ္ခု
 ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ႏွင္းတစ္ေယာက္ ေမာင့္ကို ခ်စ္တတ္ခဲ့ၿပီေလ..



' မႏွင္းအိမ္ ' လို႔ တခါတခါ ေခၚတတ္တဲ့ ေမာင္က ဆူခ်င္၊ ေျပာခ်င္လာၿပီဆိုရင္ေတာ့ ညည္း.. ညည္း နဲ႔ ေျပာတတ္ခဲ့တာကိုလည္း သေဘာက်မိခဲ့တယ္.. ႏွင္းအိမ္ ဆိုတဲ့ အမည္ေလးထက္ ေမာင့္ရဲ႕ ညည္း ကို ဘာလို႔ သေဘာက်မိတယ္ဆိုတာ စဥ္းစားလိုက္တိုင္း အေျဖမထြက္ခဲ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီပါၿပီ.. အေၾကာင္းရင္းကို ေသခ်ာမသိေပမဲ့ ေမာင္ ဆံုးမသမွ် လိုက္နာတတ္ခဲ့တာဟာ ႏွင္းရဲ႕ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ မသိစိတ္က ေစခိုင္းခဲ့တာလို႔ အခုခ်ိန္မွာ ႏွင္းသတ္မွတ္လို႔ ရခဲ့ၿပီ ေမာင္..

ေမာင္နဲ႔ စတင္ သိကၽြမ္းခဲ့စဥ္က သူငယ္ခ်င္းဆိုတာထက္ ေမာင္ႏွမေတြလိုျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အေျခအေနေလးေတြကိုလဲ တခါတေလ ျပန္လည္တမ္းတမိခဲ့တာဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ ႏွင္း ေသခ်ာမသိႏိုင္ခဲ့ပါဘူး.. ဒါေပမဲ့ ေမာင္နဲ႕ အတူ ရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာ ႏွင္းအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္ဆိုတာေတာ့ အေသအခ်ာ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္..ေမာင္နဲ႕အတူ ရွိေနခ်ိန္ေတြဟာ ႏွင္းဘဝကို လံုၿခံဳမႈ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္ဆိုတာ ယေန႔အခ်ိန္မွ ႏွင္း ေသခ်ာသိခဲ့ရတယ္.. ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာမွန္းေသခ်ာသိလာတာဟာ ေမာင့္ေၾကာင့္ဆိုတာ ေမာင္တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ျဖင့္ သိေစခ်င္လွခဲ့ပါၿပီ..
ဟိုအရင္အခ်ိန္က ေမာင့္ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လို… အကိုတစ္ေယာက္လိုသာ ခင္မင္ခဲ့တာေၾကာင့္.. ႏွင္းရင္ထဲ ေမာင္ရွိေနမွန္း ေသခ်ာ မသိခဲ့ရပါဘူး.. ေမာင္နဲ႕ သိကၽြမ္းခင္မင္ခဲ့ၿပီး ကာလအတန္ၾကာမွာ ေမာင္တစ္ေယာက္ ႏွင္းနဲ႔ေဝးရာ ေရျခားေျမျခားကို ထြက္ခြာသြားခဲ့တာဟာလည္း  ႏွင္းတို႔ ေဝးရဖို႔ ဖန္လာခဲ့တာ ျဖစ္ခဲ့ရသလို ႏွင္းအတြက္ ေမာင္ ဆိုတဲ့ လူသားတစ္ဦးကို ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္တစ္ခု ရွာေဖြေတြ႕ရွိဖို႔ ေဝးကြာခဲ့ရတယ္.. ဒါေပမဲ့လည္း ေဝးကြာေနတဲ့ အေတာအတြင္း တစ္ေန႔မွ ေမ့မရခဲ့သလို ေမာင္ ထြက္ခြာသြားကာစက လစဥ္၊ လတုိင္း သတိတရ ဖုန္းဆက္ခဲ့တာေတြကိုေတာ့ အမွတ္ရမိလို႔ ေနခဲ့ျပန္တယ္..
" ႏွင္း.. နင္အဆင္ေျပရဲ႕လား.. ေနေကာင္းရဲ႕လား.. " လို႔ အၿမဲေမးတတ္တဲ့ ေမာင္တစ္ေယာက္ ထြက္သြားခဲ့ၿပီး  တစ္ႏွစ္သာသာမွာေတာ့ ဖုန္းဆက္တတ္တဲ့ အက်င့္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တယ္.. ဒါကိုလည္း ႏွင္း နားလည္ေပးတတ္ခဲ့တယ္.. ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ႏွင္း.. ေမာင့္ကို မခ်စ္တတ္ခဲ့ေသးဘူးေလ.. ဒါေပမဲ့လည္း ေမာင္ ဖုန္းဆက္မလာေတာ့တဲ့ ႏွစ္၊ လ၊ ရက္ေတြမွာ ေမာင့္ဖုန္းကိုေတာ့ျဖင့္ အမွန္တကယ္ ေစာင့္ေနခဲ့တာဆိုတာ ႏွင္းစိတ္ကို ႏွင္း မဖတ္တတ္ခဲ့ပါဘူး..

ဒီလိုနဲ႔ ေဝးကြာသြားခဲ့ၾကေပမဲ့လည္း.. ေမာင္ကိုယ္တိုင္ဆီက မဟုတ္ခဲ့ေပမဲ့.. ေမာင္နဲ႔အတူ ရွိေနခဲ့တဲ့ အျခားအျခားေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကပဲ ေမာင္တစ္ေယာက္ ႏိုင္ငံျခားသူ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ ရည္းစားျဖစ္ေနခဲ့ၿပီလို႔ ၾကားခဲ့ရတယ္.. ေမာင့္အတြက္ အေဖာ္မြန္ေလး ရေနၿပီလို႔ ၾကားလို႔ ဝမ္းသာၾကည္ႏူးခဲ့သလို ေမာင့္ဘဝေလး စိုျပည္ျပီလို႔ မွတ္သားခဲ့ၿပီး ေမာင့္အတြက္ စိတ္ေအးခဲ့ရေပမဲ့လည္း ဘာမွန္းမသိ ရင္နာခဲ့တာဟာလည္း မသိစိတ္တစ္ခုဆိုတာ အခုမွာ ေသခ်ာခြဲျခားတတ္ခဲ့ပါၿပီ ေမာင္.. အဲဒီ မသိစိတ္တစ္ခုက ေမာင့္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္ခဲ့သလို.. ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ရင္နာရပါလားဆိုတာကိုေတာ့ မွတ္မွတ္သားသား ျဖစ္ဖူးခဲ့တယ္ေလ.. ဘာကို မေက်နပ္မွန္းမသိ မေက်နပ္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တာေတာ့ မသိစိတ္ရဲ႕ ကၽြံထြက္မႈတစ္ရပ္ဆိုတာ လက္ရွိအေျခအေနမွာ ေသခ်ာသိရွိခဲ့ရပါၿပီ.. ဒါေပမဲ့လည္း ေမာင္တို႔ ရည္းစားသက္တမ္း သိပ္မၾကာခဲ့ဘူးတဲ့ေလ..

ကိုယ့္ဘဝကို ကိုယ္ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကတဲ့ ႏွင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ အဆက္အသြယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ပ်က္သြားခဲ့ၿပီး အခ်ိန္အေတာ္ႀကီးၾကာမွ ႏွင္းဘဝေလးထဲကို ေမာင္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ့တယ္ေနာ္.. မထင္မွတ္တဲ့ တစ္ေန႔မွာ ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့ oversea ဖုန္းေကာလ္တစ္ေကာလ္ ႏွင္းဆီ ဝင္လာခဲ့တယ္ေလ.. " ဟလို " လုိ႔ ဆိုလိုက္တဲ့ ႏွင္းရဲ႕ အသံေနာက္မွာေတာ့.. " ႏွင္း.. ငါပါ " ဆိုတဲ့ အသံၾသၾသေလးနဲ႔အတူ ၅ႏွစ္သာသာေလာက္ မၾကားခဲ့ရတဲ့ ႏွင္းရဲ႕ မွတ္ဥာဏ္ေလးထဲက အသံေလးတစ္ခုကို ျပန္လည္ၾကားခဲ့ရတယ္.. ဘယ္လုိမွ ထင္မွတ္ မထားေအာင္ ဝမ္းသာခဲ့သလို.. ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ ဆက္သြယ္ဖို႔.. ေမာင္ လမ္းစ ေဖာ္ေပးခဲ့ျပန္တယ္.. အဲဒီလိုနဲ႕ ႏွင္းတစ္ေယာက္ ေမာင္နဲ႕ ေတြ႔ဆံုႏိုင္ဖို႔ရာ အြန္လိုင္းကမာၻသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္.. ထိုနည္းတူစြာပဲ ေမာင္ရဲ႕ စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြ၊ ဆူပူမႈေတြကိုလည္း ျပန္လည္ လက္ခံရရွိလာခဲ့ပါေတာ့တယ္.. အဲဒီလိုနဲ႕ပဲ ေမာင္တစ္ေယာက္.. ႏွင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားကို တံခါးေခါက္ၿပီး ျပန္ဝင္လာခဲ့ပါတယ္..

ေမာင္နဲ႔ ျပန္လည္ဆံုဆည္းခဲ့ၿပီးေနာက္မွာ ႏွင္းရဲ႕ဘဝ ပိုၿပီးစိုျပည္သာယာခဲ့သလို ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြလဲ ရရွိခဲ့တယ္.. စိတ္အရမ္းညစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြဆို ေမာင္ ေဖးမေပးတတ္ခဲ့သလို ပူပန္ေပးတတ္ခဲ့တယ္.. ႏွင္း ေပ်ာ္ရႊင္လာေအာင္ စ ေနာက္တတ္တဲ့ ေမာင့္ကိုမွ ဆိုးႏြဲ႔ဗိုလ္က်တတ္တာဟာလည္း ႏွင္းရဲ႕ မသိစိတ္အားကိုးမႈ၊ တြယ္တာမႈတစ္ခုပဲ ထင္မိပါရဲ႕.. ဒီလိုစိတ္ေတြ ျဖစ္ေနခဲ့ပါရက္ ႏွင္းကိုယ္ႏွင္း ျပန္မျမင္တတ္ခဲ့တာေတြကေတာ့ ႏွင္းရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းမႈတစ္ရပ္ပဲ ထင္ပါရဲ႕ေနာ္.. ႏွင္းအိမ္ ဆိုတဲ့ ေအးခ်မ္းလွတဲ့အမည္နဲ႕ မလိုက္ေအာင္ကို ဆိုးသြမ္းလြန္းတဲ့ ႏွင္းကို ေမာင္တစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ေလး သည္းခံခဲ့ရမွာပါ.. တျခားသူေတြအေပၚထက္ ေမာင့္အေပၚကိုမွ ဆိုးႏြဲ႔အႏိုင္က်င့္ခ်င္ခဲ့တာကလည္း ေမာင့္ကိုမွ ရင္းႏွီးခင္မင္တာလို႔ပဲ ထင္ျမင္ခဲ့တယ္ေလ.. ဘယ္ေလာက္ပဲ အႏိုင္က်င့္က်င့္၊ ဆိုးႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေမာင္က ဒါမလုပ္နဲ႕ မေကာင္းဘူးလို႔ ဆိုလာရင္ေတာ့ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ႏွင္း ေရွာင္ပစ္တတ္ခဲ့သလို ေမာင့္စကားကို နာခံတတ္ခဲ့ဖို႔လည္း ဝန္မေလးခဲ့ဘူးေလ.. ဒါေတြ အားလံုးရဲ႕ ေနာက္ဆံုးရလဒ္က ႏွင္း ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ႏွင္း သိရွိခဲ့ပါၿပီ ေမာင္..

ႏွင္းနဲ႔ေမာင္ ေရေျမျခားေနတဲ့ ႏွစ္၊ လ၊ ရက္ေတြ ၾကာေညာင္းခဲ့ၿပီး တစ္ေန႔မွာေတာ့ .. " ႏွင္း .. ငါ ရန္ကုန္ကို ခဏ ျပန္လာမယ္ " ဆိုတဲ့ သတင္းစကားကို ေမာင္သယ္ေဆာင္လာခဲ့တယ္.. ဒီသတင္းေၾကာင့္ အရမ္းဝမ္းေျမာက္ခဲ့ရသလို.. ႏွင္းခ်စ္တဲ့ ေမာင္နဲ႕ အခ်ိန္ေတြ အေတာ္ႀကီး ၾကာမွ ျပန္ေတြ႔ရမွာမို႔ ၾကည္ႏူးစိတ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္.. ေမာင့္ရဲ႕ " ျပန္ေရာက္ရင္ ေတြ႔ၾကရေအာင္ " ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကလည္း ႏွင္းရဲ႕ ရင္ကို ခ်မ္းေျမ့ေစခဲ့တယ္.. " ငါ ေလယာဥ္ကြင္းကို လာႀကိဳရမလား " ဆိုတဲ့ အေမးကိုေတာ့ ေမာင္ျငင္းဆန္ခဲ့တယ္.. ေမာင္ ျပန္ေရာက္လာတဲ့ေန႔တစ္ေန႔လံုး ေမွ်ာ္လင့္ႀကီးစြာ ေမာင့္ဖုန္းကို ႏွင္း ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့တယ္.. ညေနမိုးခ်ဳပ္မွ " ႏွင္းေရ.. ငါ လိုင္းကားေပၚမွာဟ.. နင္တို႔ ရန္ကုန္က လိုင္းကားေတြဟာ သိပ္ၾကပ္တာပဲ " ဆိုတဲ့ စကားသံနဲ႕အတူ ေမာင့္ဖုန္းကို လက္ခံရရွိခဲ့တယ္ေလ.. အဲဒီလိုနဲ႕.. အဲဒီေန႔က ႏွင္းတို႔ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔ေျပာခဲ့ၾကသလို ေနာက္ေန႔ေတြ႔ဖို႔ ခ်ိန္းခဲ့ၾကတယ္.. ႏွင္းတို႔ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ အလြမ္းသည္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုရင္လဲ မမွားခဲ့ဘူးေလ..

အဲဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ေန႔မွာေတာ့ ႏွင္းတစ္ေယာက္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ရင္းႏွီးခဲ့ရတဲ့  ေနရာေလး တစ္ေနရာဆီသို႔ ထပ္မံ ေရာက္ခဲ့ရျပန္တယ္.. လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အေတာ္ၾကာၾကာတုန္းက ေမာင့္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့ရတဲ့၊ ေမာင္နဲ႕ လမ္းခြဲခဲ့ရဖူးခဲ့ ဒီေနရာေလးကို ဒီႏွစ္ေတြထဲမွာ မေရာက္ျဖစ္ေအာင္ ႏွင္း တတ္ႏိုင္သေလာက္  ေရွာင္ရွားခဲ့တယ္.. ေရာက္ခဲ့တိုင္းလဲ ေမာင့္ကို သတိရစိတ္နဲ႕ မ်က္ရည္ဝဲခဲ့တာေတြဟာ အခ်စ္စိတ္တစ္ခုေၾကာင့္ဆိုတာ အခုအခ်ိန္မွာ ႏွင္း သိတတ္ခဲ့ၿပီ ေမာင္.. အခုလည္း ေမာင့္ကို ေစာင့္ေနရင္း ေမာင္ ဘယ္လိုပံုစံေတြ ျဖစ္လာမွာလဲဆိုတာကို ႀကိဳေတြးလို႔ ရင္ခုန္ခဲ့ရျပန္တယ္ေလ.. သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ.. ႏွင္းေစာင့္ေနရာ ေနရာေလးဆီကို ခ်ဥ္းကပ္လာတဲ့ သ႑ာန္တစ္ခုကို ျမင္ေတြ႔လိုက္ရတယ္.. ရင့္က်က္တည္ၿငိမ္တဲ့ ပံုသ႑ာန္နဲ႕ ႏွင္းရဲ႕ အခ်စ္ဆံုး၊ အားအကိုးဆံုး ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကို ၅ႏွစ္ ၾကာၿပီးမွ ျပန္ေတြ႔လိုက္ရျပန္ပါေတာ့တယ္.. ႏွင္းရဲ႕ ေငးေမာမႈေတြက " ႏွင္း.. ငါပါဟ " ဆုိတဲ့ သူ႔ႏႈတ္က ထြက္လာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းမွာတင္ လႈပ္ႏိႈးခံလိုက္ရပါေတာ့တယ္.. " နင္.. အရမ္းေျပာင္းလဲသြားတယ္ " ဆိုတဲ ႏွင္းရဲ႕ စကားအဆံုးမွာေတာ့ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္လိုက္တဲ့ ပံုစံတစ္ခုနဲ႕အတူ ႏွင္းအခ်စ္ဆံုး သြားတက္ကေလးကို ျပန္လည္ ျမင္ခဲ့ရျခင္းက ႏွင္းရဲ႕ ရင္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံရိုက္ခတ္ေစခဲ့သလိုပါပဲ.. ဒါေပမဲ့လည္း.. အမွန္ကို ဝန္မခံတတ္တဲ့ ႏွင္းရဲ႕စိတ္က ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ အဲဒီအခ်ိန္က အသိမေပးခဲ့ဘူးေလ..

အဲဒီေန႔က ေမာင္နဲ႕အတူ ေမာင့္ေဘးမွာ တစ္ေနကုန္နီးပါး  ရွိေနခဲ့သလို ေမာင္ သြားခ်င္ရာ၊ လုပ္ခ်င္ရာမ်ားကို အတူသြား၊ အတူလာခဲ့တာေတြကိုလည္း ခုခ်ိန္မွာ အမွတ္ရ တမ္းတမိခဲ့တယ္ ေမာင္.. ႏွင္းဘဝမွာ တစ္သက္နဲ႕တစ္ကိုယ္ တစိမ္းေယာက်္ားတစ္ဦးနဲ႕ အတူ မသြားဖူးခဲ့တဲ့ အင္းယားဆိုတဲ့ ေနရာကို " ႏွင္းေရ.. ငါတို႔ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ အတူသြား အတူစား ေအာ္ဟစ္ခဲ့တဲ့ အင္းယားကန္ႀကီးကို ျမင္ခ်င္တယ္ဟာ " ဆိုတဲ့ ေမာင့္စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ မညီးမညဴ ႏွင္း လိုက္ပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္.. အင္းယားကန္ေဘာင္ေပၚမွာ ၂ ေယာက္အတူ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ညေနကိုေတာ့  ႏွင္းရဲ႕ မွတ္ဥာဏ္ေတြထဲက တစ္သက္တာ အမွတ္တရတစ္ခုအျဖစ္ သိမ္းဆည္းမိခဲ့တယ္ဆိုတာေတာ့ ႏွင္းကုိယ္တိုင္ပဲ သိခဲ့တယ္.. ေမာင္..

 အဲဒီလိုနဲ႕ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေမာင္တစ္ေယာက္.. သူ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ကို ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားခဲ့ျပန္တယ္.. တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ တိုးေဝွ႔ဝင္ေရာက္လာတဲ့ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးတစ္ခုက အဲဒီလိုနဲ႕ ထပ္မံ ေဝးခဲ့ရျပန္တယ္ေလ.. ခဏတာ မက္တဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုအလား၊ ေဆာင္းအိပ္မက္ပမာ ထင္ေယာင္မွားေစတာလားလို႔ ထင္ခဲ့မိတဲ့ ေမာင္နဲ႕ေတြ႔ဆံုခြင့္ရခဲ့တဲ့ ထိုရက္အပိုင္းအျခားေလးေတြက ႏွင္းရဲ႕ သံေယာဇဥ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ခိုင္မာေစခဲ့ျပန္တယ္..ေမာင္.. ေမာင္ ျပန္သြားခဲ့ၿပီးမွ ႏွင္းရင္ထဲက ကြက္လပ္ဟာ ေမာင္လို႔ ႏွင္းသိလာခဲ့တယ္.. ေမာင့္ေဘးမွာ ေနရရင္ ႏွင္း ေပ်ာ္ရႊင္မယ္လို႔လဲ ထင္လာမိတယ္ေလ.. ေမာင္နဲ႕သာ အတူတူရွိေနခဲ့ရရင္ ႏွင္းဘဝ လံုၿခံဳျပည့္စံုမယ္လို႔ ႏွင္းယံုၾကည္လာခဲ့မိတယ္.. ဒါေပမဲ့လည္း.. ဒီအေတြးေတြဟာ ႏွင္းရဲ႕ တခါတရံမွသာ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အေတြးေတြလို႔လဲ သတိၱမဲ့စြာ ႏွင္းထင္ျမင္ခဲ့ျပန္ေသးတယ္.. ေမာင္.. ဘယ္ေလာက္ပဲ ဘယ္လိုေတြ ထင္ခဲ့ေပမဲ့ ေမာင္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ႏွင္းေဘးက ထြက္ခြာသြားခဲ့ျပန္ပါၿပီ.. 
ဒါေပမဲ့ ေမာင္.. ေမာင္ ေနထိုင္ရာ အရပ္ဆီကို ျပန္ေရာက္ရွိၿပီး ထပ္မံေဝးကြာခဲ့ျပန္ၿပီလို႕ ထင္ထားခဲ့တဲ့  ႏွင္းရဲ႕ အယူအဆေတြကို အဆံုးသတ္ေစခဲ့တာကေတာ့.. အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေအာ္ဟစ္ေပ်ာ္ပါးတတ္တဲ့ ႏွင္းကို သတိေပးလာတဲ့ ေမာင့္ရဲ႕ ဆူပူသံေတြပါပဲ.. သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာ ရွိတဲ့၊ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနတတ္တဲ့ ႏွင္းရဲ႕အြန္လိုင္းေပၚကေန စ ေနာက္တတ္တဲ့ အက်င့္ေတြကို ေမာင္ ျမင္တဲ့အခါမွာေတာ့ " ႏွင္း.. ငါ နင့္ကို ပစ္မထားဘူးေနာ္.. နင့္ကို အၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနတာ.. နင္ သိပ္မေသာင္းက်န္းနဲ႕ " လို႔ ေျပာလာခဲ့တယ္ေနာ္.. ေမာင့္ရဲ႕ ဆူပူတဲ့ စကားအဆံုးမွာေတာ့ ႏွင္းရဲ႕ ရင္ထဲက ျမည္ဟီးသံတစ္ခု ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါေတာ့တယ္.. ပစ္မထားဘူး.. အၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းနဲ႕တင္ ႏွင္းရဲ႕ စိတ္ေတြကို ေမာင္သိမ္းပိုက္သြားခဲ့ပါၿပီ.. အရင္ကေတာ့ ႏွင္းဘက္ကသာဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္တစ္ခုနဲ႕ သိုသိပ္ပုန္းေအာင္းေနတဲ့ ႏွင္းရဲ႕အၿမံဳစိတ္ကေလး ေမာင့္အေျပာတစ္ခုနဲ႕တင္ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါၿပီ ေမာင္.. ႏွင္း ဘာအကူအညီေတာင္းေတာင္း မညည္းမညဴ လုပ္ေပးတတ္တဲ့၊ မအားရင္ေတာင္ အခ်ိန္တစ္ခု ေပးၿပီး ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ ေမာင္ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို အခုအခ်ိန္မွာမွ  ႏွင္း ေသခ်ာျမင္တတ္ခဲ့ပါၿပီ..

ငယ္စဥ္ကတည္းက ႏွင္းအတြက္ဆို အၿမဲ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေပးတဲ့ ေမာင့္ကို ဂရုမျပဳမိခဲ့တဲ့ ႏွင္းရဲ႕ စိတ္ကေလး.. အခုအခ်ိန္မွထြက္ေပၚလာခဲ့တာဟာလဲ ႏွင္းရဲ႕ကံၾကမၼာတစ္ခု ျဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ႕ ေမာင္ရယ္.. " ညည္း ၾကပ္ၾကပ္သတိထား.. ငါ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲပစ္မွာေနာ္ " ဆိုတဲ့ ႏွင္းရဲ႕ဆိုးသြမ္းမႈေတြကို မႏိုင္ေတာ့လို႔ ေျပာတဲ့စကားတစ္ခြန္းကလည္း ေမာင့္ရဲ႕ ႏွင္းအေပၚ ဂရုစိုက္မႈေတြကို ေပၚလြင္ေစတယ္ဆိုတာ.. အခုမွ သိျမင္ခဲ့ရပါၿပီ.. ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး ခင္မင္လာခဲ့ရတဲ့၊ ခ်စ္ခင္လာခဲ့ရတဲ့၊ ရိုေသေလးစားစိတ္ေတြ၊ နာခံတတ္တဲ့ စိတ္ေတြဟာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ႏွင္း ခုမွ သိခဲ့ရပါၿပီ.. အကိုတစ္ေယာက္ပမာ၊ အေဖတစ္ေယာက္ပမာ ပူပန္တတ္တဲ့ ေမာင့္ရဲ႕ ဆိုဆံုးမစကားေတြကို ဘာေၾကာင့္ ႏွင္း နာခံခဲ့လဲဆိုတာကို နားလည္တတ္ခဲ့ပါၿပီ ေမာင္…
   
ေမာင့္အေပၚ ႏွင္းရဲ႕ တြယ္တာမႈေတြဟာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ႏွင္း ေသခ်ာ သိခဲ့ရပါၿပီ ေမာင္.. ရင္ထဲက တစ္ခ်က္.. တစ္ခ်က္ ထျမည္တတ္တဲ့ ေမာင္ ဆိုတဲ့ အသံကိုလဲ ႏွင္း ၾကားႏိုင္စြမ္း ရွိခဲ့ပါၿပီ.. ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းကို ႏွင္းရင္ထဲက ေသခ်ာ နားလည္တတ္သြားခဲ့ပါၿပီ.. ဘယ္လိုမွ မထင္မွတ္တဲ့၊ မထင္ထားတဲ့ ေထာင့္တစ္ေထာင့္ကေန တိတ္တဆိတ္ဝင္လာခဲ့တဲ့ ေျခသံတစ္စံုကို .. ႏွင္း အခုမွ နားေထာင္တတ္ခဲ့ပါၿပီ.. တျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွမ္းဝင္လာတဲ့ ႏွင္းအတြက္ အားအင္တစ္ခုကို ဘာဆိုတာ ႏွင္း သိရွိခဲ့ပါၿပီ ေမာင္.. အဲလိုသိလာၿပီးေနာက္မွာ ေမာင့္ကို လက္လႊတ္ဆံုးရံႈး မခံႏိုင္ေတာ့တာကေတာ့ ႏွင္းရဲ႕အတၱတစ္ခုပဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ ေမာင္.. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ.. ႏွင္းသတ္မွတ္ထားခဲ့တဲ့ ႏွင္းဘဝရဲ႕ ပဲ့ကိုင္တစ္ေယာက္.. ႏွင္းရင္ထဲ ေရာက္လာခဲ့တာကေတာ့ ဝမ္းေျမာက္စရာျဖစ္ခဲ့ရသလို.. အဲဒီပဲ့ကိုင္ကေလးကိုလဲ ႏွင္းရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ေလးျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့ပါၿပီ ေမာင္.. ေမာင့္ရဲ႕ ပူပန္မႈ၊ စိုးရိမ္မႈေတြနဲ႕ ႏွင္းအေပၚထားတဲ့ စိတ္ကေလး  အၿမဲလဲ တည္တံ့ေစခ်င္ခဲ့ၿပီ ေမာင္.. ႏွင္းဘဝရဲ႕ နားခိုရာ ေနရာေလးဟာ.. ေမာင့္ရင္ခြင္လို႔ ႏွင္းယူမွတ္ထားခဲ့မိပါၿပီ.. ေအးအတူ ပူအမွ် ေမာင္နဲ႕အတူတူ ဘဝခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္ခဲ့ပါၿပီ.. ႏွင္းရင္ထဲကို တိတ္တဆိတ္ လွမ္းဝင္လာတဲ့ ေျခသံေလးေတြကို  ႏွင္းအပိုင္ရခ်င္ခဲ့ပါၿပီ.. အခုဆို ႏွင္းတစ္ေယာက္.. ကိုယ့္ကို ဆူပူေပးမယ့္၊ စိုးရိမ္ေပးမယ့္၊ ေဖးမေပးမယ့္ ေျခသံတစ္စံုရဲ႕ အစစ္အမွန္ လွမ္းလာမႈကို ေမွ်ာ္လင့္ေနၿပီဆိုတာကိုေတာ့ အေဝးတစ္ေနရာကေန ေမာင္တစ္ေယာက္ ၾကားေနႏိုင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းရင္း တိတ္ဆိတ္စြာ လွမ္းလာမယ့္ ေျခလွမ္းတစ္စံုကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္ ရွိပါေတာ့တယ္..